Komunikabide bat ixten den bakoitzean zerbait itzaltzen da bakoitzaren ariman. Eta komunikabide hori Soitu.es-ek zituen berezitasunak baldin baditu, are gehiago. Krisiaren biktima dela esan dute. BBVA kupidagabearen biktima. Gaur egungo munduaren biktima. Baina krisia, BBVA eta gaur egungo munduaren produktoa izan da ere Soitu.es.

Komunikabide tradizionalei buelta eman nahi izan zien Soituk. Kazetaritza berritzeko gura indartsuarekin sortu zen, tradizio horrek agertzen duen krisiaren aurrean. BBVA-ren diruarekin eta bankuaren anparuan. Gaur egungo munduari erantzuteko prest. Baina hori ez da nahikoa izan. Zergatik? Agian krisian dagoen beste zerbaiti buelta ematea falta izan zaiolako. Komunikabide tradizionalei aurre egin die edukietan (eta edukiak tratatzeko moduan), baina ez negozio ereduan. Negozio eredua betikoa izan du. Komunikazio enpresa bezala ez da berritzailea izan. Edo ez du itxura hori eman.

Eta azkenean, iragarkietan eta inbertsio pribatuan oinarritutako enpresa tradizional honek bere ateak itxi behar izan ditu, atzean, azpiegitura tradizional bat utziz. Atzean, negozio eredu tradizional baten frakasua atzean utziz. Eta penaz esaten dut hau, produktu bezala, Soitu.es ona iruditzen zitzaidalako. Baina enpresa bezala ez du funtzionatu azpiegitura aurrera ateratzeko (aho horiek elikatzeko) estrategian.

Saiatu direla pentsatu nahi dut. Kontsolatzeko gehienbat.